Tijdens de begeleiding van onze kinderen en jongeren beluisteren we vaak hun ouders. We voelden ons vaak geraakt door de pijnlijke zinnetjes waarin ze ons toonden hoe onzeker het ouderschap hen maakt, hoe eenzaam ze zich voelen in hun zoektocht naar hoe ze de perfecte ouder kunnen worden of hoe verscheurd ze zich voelden tussen hun hart en de ongevraagde adviezen uit hun omgeving. Ouders willen de standvastige vuurtoren zijn voor hun kind en verliezen uit het oog dat het menselijk is om af en toe mee de woelige zee in te duiken.
Misschien herken jij jezelf ook in één van hun zinnetjes.
- Ik voel me onzeker of ik het wel goed doe als ouder.
- Ik wil de perfecte ouder zijn. Maar er is zoveel om aan te voldoen.
- Ik verschil van mening met mijn partner over de opvoedingsaanpak. Dat leidt tot spanning.
- Ik voel me verscheurd tussen wat mijn hart en mijn omgeving mij zeggen.
- Ik wil graag groeien naar meer verbinding en afstemming in mijn gezin. Ik weet niet hoe.
- Ik vind het moeilijk om in mijn eentje een nieuwe manier van opvoeden in mijn gezin binnen te brengen.
- Ik ben benieuwd naar hoe ik kinderen kan begeleiden in het uiten van hun emoties.
- Ik weet niet hoe ik zelf rustig kan blijven.
- Welke alternatieven zijn er voor straffen en belonen?
- Ik heb genoeg van goedbedoelde adviezen.
- Ik wil mijn kind niet alleen laten huilen in bed.
- Ik wil opnieuw verbinding met mijn kind.
- Het lastige gedrag van mijn kind haalt me het bloed van onder de nagels. Ik word voortdurend getriggerd.
- Ik heb weinig sociale steun. Ik ben op.
- Ik ben alleen maar mama.
- Moet ik mij dan vaker kwaad maken? Ik heb daar al over nagedacht.
- Ik voel me schuldig omdat ik weer geroepen heb tegen mijn kind.
- Ik durf geen hulp vragen.
- Maar wat moet ik dan doen?
- Mijn partner en ik vinden nauwelijks nog tijd voor elkaar.
- Het is te veel. Mensen zien niet hoe we ons kapot werken als ouder van een kind met medische zorgen.
- Die blik van andere mama's aan de schoolpoort ...
- Ik verlies mijzelf. Ik ben altijd en overal alleen maar mama.
- Alles komt altijd weer op mij terecht. Ik moet mezelf volledig wegcijferen en dat maakt mij een boze mama.
De vuurtoren. Het is een mooie metafoor die treffend verwoordt welke veilige en warme haven we onze kinderen willen bieden. Dat we ook zélf mogen groeien in het ouderschap en hierin zoekende mogen zijn durven we onszelf als mama, papa of zorger van een kind niet toegeven. Wie is onze vuurtoren?
Nochtans is zorgen voor jezelf als ouder belangrijk.
Collega Carolien verwoordt het helder:
- Pas wanneer je zelf goed in je vel zit, kan je de ouder zijn die je wil zijn. Geduldig, begripvol, speels, met humor ... Opvoeden is erg moeilijk wanneer je zelf geen ademruimte hebt.
- Kinderen houden ons vaak een spiegel voor. Zij vertonen lastig gedrag als wij het lastig hebben.
- Om adequaat te reageren opemotiesvan kinderen, moet je op een gezonde manier met je eigen emoties kunnen omgaan.
- Door goed voor jezelf te zorgen laat je aan je kinderen zien dat dit belangrijkis. Daar kunnen zij later alleen maar de vruchten van plukken.
Ben je bereid om ook zelf in de spiegel te kijken en stil te staan bij wat jou triggert (en waarom), om eigen overtuigingen kritisch onder de loep te nemen en misschien zelfs om te buigen?
Vanuit de visie Afgestemd opvoeden wil Carolien je graag inspireren om voorbij het gedrag van kinderen te gaan kijken en te luisteren naar hun behoeften én naar die van jou. Verbinding staat hierbij centraal, met je kind én met jezelf. Wanneer kinderen zich verbonden voelen, kunnen ze opgroeien tot volwassenen die eigen keuzes durven maken. Afgestemd opvoeden is geen ‘quick-fix’ methode, geen ‘one size fits all’, wél maatwerk en een lange termijn project.
Voel je welkom.
Door goed te zorgen voor jezelf, kun je contact maken met wat je écht wilt en nodig hebt. Zelfzorg is echter meer dan één keer per maand naar de sauna of elke avond een Netflix-serie kijken. Het gaat om jezelf onvoorwaardelijk graag zien, mild zijn voor je beperkingen, je eigen emoties leren reguleren, ombuigen van veroordelende stemmetjes, aan de slag gaan met pijnlijke blauwe plekken uit je eigen kindertijd…
Ik ondersteun jullie hierbij door jou (en je partner) te helpen reflecteren op je gewoontes en overtuigingen, je eigen opvoeding, jullie relatie als partners in de opvoeding, je talenten en valkuilen... Doorheen deze ontdekkingsreis sta ik je bij en begeleid ik je om verder te groeien tot de ouder die je écht wilt én kunt zijn.
Voel je welkom,
Carolien
